Leven en laten leven
We zeggen het zo makkelijk: leven en laten leven. Maar wat betekent het écht? En in alle eerlijkheid: hoe vaak laten we de ander werkelijk hun eigen pad bewandelen, zonder oordeel, zonder bemoeienis, zonder onze eigen angsten en overtuigingen erop te projecteren? Of dat we een uitkomst van iets willen forceren?
In mijn beleving gaat leven en laten leven over loslaten.
En loslaten gaat verder dan het maken van een keuze. Het is een proces. En dat vraagt om bewustwording, moed en gaat gepaard met Groeipijn.
Welke angsten, patronen of systemische dynamieken maken dat jij je ergens mee wilt bemoeien? Wat raakt het in jou?
Systemisch gezien dragen we vaak lasten die niet van ons zijn. De neiging om iemand te ‘redden’, te behoeden voor fouten of te sturen in een bepaalde richting is vaak niet alleen iets van jou, maar van het systeem waar je uit voortkomt. We identificeren ons met rollen uit onze familielijn, spiegelen onbewust het verleden en voelen ons verantwoordelijk voor het welzijn van anderen.
Maar wat als je die last niet langer draagt?
Wat als je vertrouwt op het proces van de ander?
Het betekent kijken naar wat van jou is en wat niet. Het betekent ook dat je de volste verantwoordelijkheid neemt voor je eigen stukken en het betekent bovenal jezelf bevrijden van oude patronen die niet meer kloppen met wie je werkelijk bent.
5 tips voor loslaten
-
Erken de plek van de ander
In systemisch werk kijken we naar ordening: iedereen heeft een eigen plek in het systeem. Als je iemand probeert te ‘redden’ of sturen, stap je uit jouw plek en neem je verantwoordelijkheid die niet van jou is. Herinner jezelf eraan: de ander heeft een eigen pad, een eigen lot, en dat is niet aan mij om te dragen. -
Onderzoek je familiepatronen
Kijk eens eerlijk naar jouw familiesysteem. Was jij de bemiddelaar? De helper? De redder? Vaak herhalen we patronen die diep verankerd liggen. Bewustwording hiervan geeft je de keuze om het anders te doen. -
Neem alleen jouw eigen last
Voel eens diep in: wat draag jij dat niet van jou is? Zit er een angst voor afwijzing als je de ander écht loslaat? Of een oud schuldgevoel? Besef dat je pas echt vrij bent als je alleen draagt wat van jou is. -
Vertrouw op de levensstroom
Het leven heeft een natuurlijke orde. Dingen vallen op hun plek als ze daaraan toe zijn. Loslaten betekent niet dat je onverschillig bent, het betekent dat je vertrouwt dat de ander zijn of haar eigen proces heeft. -
Maak een innerlijke buiging
Soms is het krachtiger om in stilte een innerlijke buiging te maken voor de ander: “Ik zie jou, ik eer jouw pad en ik laat je los.” Dit brengt rust in het systeem, voor jou én voor de ander.
Dit zijn een aantal ‘algemene’ tips. Ik ben zelf vooral een voorstander van het doorleven, het doorvoelen en dit niet op een mentaal vlak (alleen) aan te pakken wil je echt iets veranderen voor jezelf.
Ben jij benieuwd hoe systemisch werk jou kan helpen Groeien en jou vrij kan laten leven? Ik begeleid je graag!
P.s.: deze foto is genomen op de Lion’s head in Zuid Afrika. Met knikkende knieën stond ik daar. Ik heb zwaar hoogtevrees, maar ik wilde me niet laten leiden door angst. Het uitzicht was waanzinnig en ik voel het nu nog in mijn vezels: ik leef.
Het leven gaat niet altijd over rozen. En bovenstaande is mij, ook door mijn familiesysteem, ook zeker niet onbekend. En als je dan toch bereid bent om jezelf bij elkaar te rapen, en er vol voor te gaan. Dan gebeuren er ook magische dingen. Ik houd je tijdens de sessies in het Nu en dichtbij je lichaam. Daar zit je Groei.
Ben jij bereid om door je groeipijn heen te gaan of wil je ontdekken of een coachtraject iets voor jou is? Neem gerust even contact met me op. Vul dan dit formulier in of bel me: 06-13644002.
